Μίνως Ε. Τυλλιανάκης MD, PhD

Είναι η συχνότερη πάθηση του μυοσκελετικού συστήματος και προσβάλλει κυρίως τις γυναίκες. Εμφανίζεται συνήθως στη μέση ηλικία αλλά ενδεχομένως και νωρίτερα. Η χρήση στενών και ψηλοτάκουνων παπουτσιών δεν είναι αιτιολογικός παράγων για την εμφάνιση της παραμόρφωσης. Σε ορισμένες οικογένειες παρατηρείται αυξημένη συχνότητα του φαινομένου.

Τα προβλήματα συνήθως αφορούν στην εμφάνιση αλλά συχνά υπάρχει πόνος στην μεταταρσιοφαλαγγική άρθρωση του μεγάλου δακτύλου (κότσι). Η παραμόρφωση μπορεί να είναι σταθερή για χρόνια αλλά κατά κανόνα επιδεινώνεται προοδευτικά με την πάροδο της ηλικίας. Στις περισσότερες περιπτώσεις η παραμόρφωση του μεγάλου δακτύλου συνοδεύεται από μεταταρσαλγία, κάτι το οποίο κάνει την αντιμετώπιση πιο σύνθετη. Στο εμπόριο κυκλοφορούν διάφορα βοηθήματα που μπορεί να βελτιώσουν τα ενοχλήματα αλλά δεν μπορούν να αναστείλουν την εξέλιξη της πάθησης.

Η χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται εφ’ όσον ο/η ασθενής πονάει ή ενοχλείται αισθητικά. Εχουν περιγραφεί δεκάδες χειρουργικές τεχνικές παγκοσμίως για την διόρθωση της παραμόρφωσης. Ποια τεχνική θα επιλεγεί σε κάθε περίπτωση εξαρτάται εν πολλοίς από το βαθμό και το είδος της παραμόρφωσης. Ολες σχεδόν οι τεχνικές περιλαμβάνουν οστεοτομίες του 1ου μεταταρσίου και συγκρατούνται με μικρές βίδες ή βελόνες.

Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζω την διαδερμική (μονο μικρές οπές στο δέρμα) οστεοτομία με χρήση ειδικών εργαλείων, χωρίς τοποθέτηση υλικών οστεοσύνθεσης.

Τα πλεονεκτήματα της συγκεκριμένης μεθόδου σε σχέση με κλασικές μεθόδους είναι: ελάχιστο τραύμα στους ιστούς, σχεδόν αδιόρατη ουλή, ταχύτερη πώρωση της οστεοτομίας καθώς δεν ανοίγεται το δέρμα, άμεση φόρτιση του σκέλους. Επιπλέον δεν απαιτείται αφαίρεση υλικών οστεοσύνθεσης στο μέλλον και φυσικά το κόστος είναι μικρότερο.

Οι επεμβάσεις για τον βλαισό μεγάλο δάκτυλο γίνονται με ελαφρά γενική ή στελεχιαία αναισθησία. Ο/Η εξέρχεται αυθημερόν. Οίδημα (πρήξιμο) παρατηρείται για αρκετές εβδομάδες μετά την επέμβαση.