Μίνως Ε. Τυλλιανάκης MD, PhD

Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο να παραπονούνται άρρωστοι για μούδιασμα στα μικρά δάκτυλα του χεριού. Κυρίως επηρεάζεται το μικρό και λιγότερο ο παράμεσος. Συνήθως δεν αποδίδεται ιδιαίτερη σημασία στην κατάσταση αυτή, γιατί είναι απλώς ενοχλητική. Μετά όμως από παρέλευση εβδομάδων ή μηνών είναι ενδεχόμενο ο/η ασθενής να αρχίσει να παρατηρεί μυική αδυναμία και δυσχέρεια στην εκτέλεση λεπτών κινήσεων και να διαπιστώνει και διαφορά στην εμφάνιση του χεριού.

Αυτό οφείλεται στο ότι το ωλένιο νεύρο πιέζεται στην οπισθία επφάνεια του αγκώνα. Εάν τα ενοχλήματα δεν είναι μόνιμα, συστήνεται στον άρρωστο να αποφεύγει να στηρίζεται στους αγκώνες του και να προσπαθεί να μην τους κάμπτει κατά την διάρκεια διαφόρων στάσεων ή δραστηριοτήτων του σώματος (πχ όταν κάθεται για να δει τηλεόραση ή όταν οδηγεί). Οταν όμως τα ενοχλήματα δεν υφίενται, και πολύ περισσότερο αν έχει αρχίσει η αδυναμία και η μυική ατροφία, τότε χρειάζεται χειρουργική παρέμβαση χωρίς καθυστέρηση.

Ο χειρουργός έχει διάφορες επιλογές. Μπορεί να απελευθερώσει απλώς το νεύρο ή και να το μεταφέρει στην πρόσθια επιφάνεια, είτε επιφανειακά είτε μεταξύ μυών ή και κάτω απ’ αυτούς. Γενικώς τα αποτελέσματα είναι καλά, υπό την προϋπόθεση ότι η κατάσταση αντιμετωπίζεται έγκαιρα και η πίεση στο νεύρο δεν είναι μεγάλη.

Η επέμβαση γίνεται με γενική ή στελεχιαία ανασθησία, δεν τοποθετείται νάρθηκας και την ίδια μέρα ο/η άρρωστος εξέρχεται του νοσηλευτικού ιδρύματος χρησιμοποιώντας ελεύθερα το άκρο.